¡Lo siento!

Het is heel erg slecht dat ik deze titel moet gebruiken, maar het is niet anders. Nu hoef je niet te gaan denken dat er vanalles aan de hand is in Valencia of met mij.... De titel betekent ¨het spijt me¨. Waarschijnlijk gaat er dan wel een lampje branden aangezien het meer dan een maand geleden is dat ik hier wat geschreven heb. Want als ik zelfs een mailtje krijg van de deze site of ik nog wel leef.... ¡Lo siento!

De reden is eigenlijk hetzelfde als de vorige keer.... :-)

Koninginnedag dus gevierd en we hebben laten zien hoe we dat doen in Nederland. Toch vonden de Zwitsers het spijkerpoepen het leukst! Verder gegeten en natuurlijk een beetje gedronken.....

Verder nog een excursie gedaan naar Calpe. Calpe is volgens het boekje een stadje wat nog niet ontdekt is door de toerist. Nou dat hebben we gemerkt. Het was geen uitzondering Duits, Nederlands, Engels of Frans te horen. En dan bedoel ik niet eens mijn medestudenten. Het was wel een erg leuk en gezellig stadje met als trekpleister een grote rots. Die rots heb ik voor een deel beklommen, maar op mijn slippers werd het toch wel wat lastig en heb dus maar het strand opgezocht. Dat was tevens de eerste keer dat ik in de zee ben geweest. En het was me toch koud!!

Ook heb ik eindelijk wat aan mijn conditie kunnen doen. Gelukkig voor mij stond er voetbal op het rooster van de school, dus aanmelden en lekker zweten. Helaas, was het niveau niet heel hoog. Er deden zelfs vrouwen mee. (no offence voor de vrouwen)
Maar toch een voldaan gevoel na het luie zweet er een beetje uitgewerkt te hebben.

Natuurlijk wordt er ook elk(e) week(end) lekker uitgegaan. Naast kroegen en discoteken natuurlijk ook restaurantjes. Tis toch wel een leven waar ik aan kan wennen.

Helaas wordt het nu ook tijd om afscheid te nemen van andere studenten waar je de eerst 8 weken mee bent opgetrokken... Maar het is helaas niet anders en ik heb uitgevonden dat Facebook een handig middel is om contact te houden. Zo handig zelfs dat ik weer contact heb met mijn Poolse penvriendinnetje van 15 jaar geleden. ¡Que mono! ;-)

In plaats van afscheid te nemen van mensen, komen er ook mensen naar mij toe wat ik erg leuk vind. Mijn ouders zijn hier geweest en hebben een leuke week vakantie gehad! Toch? :P
En mijn vrienden zijn ook langsgeweest, maar daar weet ik niet zoveel meer van. Ik wacht maar op de foto´s.... :P

Tot slot: Het zal mij niets verbazen dat dit mijn laatste verhaaltje is als ik kijk hoe lang het geleden is dat ik een verhaaltje heb geschreven!

Kortom, ik heb het hier nog steeds erg naar mijn zin, maar het is toch ook wel leuk om weer (ff) thuis te zijn!

Wat ik als laatste nog kwijt wil....... ¡Hup Holland Hup!

¡Muchos besitos!

P.s. 2e examen ook gehaald, dus ik zit nu op het 3e niveau! :-)